zondag 19 september 2010

2 fietsers in Amerika




Stel je voor,
daar sta je dan in de living met rondom je spullen die eventueel bruikbaar zijn op reis. Een reis, niet van een weekje, maar van een jaar. Dan prop je zoveel mogelijk in je zakken en zul je wel zien. Godver! We hadden beter moeten weten!

Vanuit NYC waren het onmiddellijk bergen, gelijk aan pompen, zweten, blazen, wandelen en sterven. Een extreme beproeving voor 2 onsportieve rokers (ja 2, want ik heb een zotte, intelligente vrouw gevonden die mee in het avontuur springt). En was het dan nog maar dat.
De tempratuur zakt ´s nachts met moeite onder de 30 graden, en overdag spreken ze van heatindex (hitte en vochtigheid) en heatwarning, wat zoveel betekent als, als het niet moet, blijf eruit. Bam, nog meer zweten, blazen en puffen. De enige oplossing, die voor de hand ligt, is op reis (vakantie noemen ze dat) om 6uur op staan om dan vanaf 7uur te pompen, zweten, blazen, wandelen en sterven tot 11u om dan om 18 uur te herbeginnen met vele dagen waarbij het zelfs niet mogelijk is om zonder afkoeling (zwemmen, airco of iets dergelijks) de namiddag door te komen. Zo fietsten we van tuinslang naar rivier, van meer naar fontein, van zwembad naar waterpomp.

2 maanden zon had je gedacht, nee hoor, er waren dagen dat het gestormd heeft zodat we ons konden douchen in de tent (We hebben zelfs eens ´s nachts een volledige onderbreking van
het radioprogramma gehad omdat alle steden en dorpen in onze omgeving overstromingsgevaar liepen). We hebben dagen gehad dat de wind ons achteruit blies en dagen dat we binnen moesten blijven voor tornadogevaar (Hermine).

In totaal een helse tocht van 3500km in 2 maanden die ons compleet gebroken, gekraakt, geschud en doen sterven heeft maar we staan er fier en trots, klaar voor een volgende etappe. En achteraf bekeken was het ook machtig. Amerika is een andere planeet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten