Belize

Zo groot als België met 250 000 inwoners, en wat voor inwoners! Een onvoorstelbare mengelmoes van culturen die in geen enkel opzicht te vergelijken vallen met enkel het land waarin ze wonen als gemeenschappelijke deler. Naast de inheemse Mayabevolking, de geïmporteerde Kreolen en gemengde Mestiezen, is een vijfde van hen Garifuna: Westafrikanen die door de Engelsen verdreven zijn geweest en zich verder ontwikkeld hebben tot rasta's. "Yo men, take it slow"
Een tiende is mennoniet, Duitse of Nederlandse 'wedergeborenen' die in de 17de eeuw uit Europa gevlucht zijn en nog steeds in hetzelfde tijdperk lijken te leven. Ze verafschuwen vooruitgang, verkiezen paard en kar, gebruiken geen electriciteit, leven in traditionele huizen, dragen traditionele kledij en koesteren traditionele gebruiken zoals met de hand het land bewerken, pure zelfkastijding als je het ons vraagt.
Maar dat is niet alles: 12 jaar geleden werden er massaal Taiwanezen opgestuurd onder het mom van gezondheid en vrijheid. Ondertussen bezitten ze allemaal een eigen supermarkt(je) en hebben ze zowat de hele Beliziaanse buisiness in handen. Tel daarbij economische vluchtelingen uit heel Centraal Amerika, Pakistani en Indiërs die nooit in USA geraakt zijn, Europeanen die het bij ons te bont gemaakt hebben en last but not least een hoopje Amerikanen die Belize als Benidorm gebruiken...
Beeld het je in: in de supermarkt van de hardwerkende doelgerichte Taiwanees staan ze allen naast elkaar. Ons gezond verstand kan er niet bij, en toch: het werkt!

Het land zelf is een strookje paradijs aan de Caraïbische zee. Orkaan Hattie heeft de hoofdstad in 1961 weggeblazen en dus hebben ze haar 50km landinwaarts, waar er niets te beleven valt, herbouwd in gloednieuw beton. De voormalige hoofdstad is nu 1 grote suburb gevuld met alle mogelijke sukkelaars. De andere steden zijn zo groot als Rollegem-Kapelle. Toch moeten we opletten: wat overdag het paradijs lijkt verandert ´s nachts in de hel. Eenmaal het duister valt zitten we fraai te wezen in onze gebarricadeerde kamer.

De helft van wat we willen bezoeken is een maand geleden weggeblazen door orkaan Richard maar gelukkig bleef het Caraïbische eiland dat we uitkozen tot rustoord voor 1 dag gespaard van dergelijke ellende. Witte stranden, palmbomen, kristalblauw water en snorkelen tussen haaien en roggen.. een mens kan het veel slechter treffen.